Biuletyn listopad 2023

Drodzy,

Ten biuletyn chcielibyśmy szczególnie poświęcić naszym dzieciom. Nadal sprawiają nam wiele radości, chociaż czasem wiążą się z nimi również drobne zmartwienia, zgodnie z powiedzeniem: „Małe dzieci – małe zmartwienia, duże dzieci – duże zmartwienia”. Odpowiedzialne wychowywanie tak wielu dzieci z pewnością nie jest łatwe. Mimo to w naszej codziennej pracy zawsze przeważają pozytywne aspekty. O zmartwieniach dzisiaj nie będziemy mówić.

Nasze dzieci

Obecnie odpowiadamy za 31 dzieci. Od czasu naszego ostatniego biuletynu jedno dziecko zostało adoptowane. Zakres wieku wynosi od jednego roku do 11 lat. Jak już wielokrotnie wspomniano, nasz dom będzie przeznaczony dla około 50 do 60 dzieci, w wieku do 18 lat. Łącznie 11 naszych dzieci uczęszcza do naszej angielskojęzycznej szkoły podstawowej.

Nasze dzieci w wieku szkolnym potrafią już płynnie prowadzić rozmowę po angielsku, co w Tanzanii jest raczej rzadkością. Nawet nasze najmłodsze przedszkolaki rozumieją trochę angielskiego.

Kieszonkowe

Od sierpnia zaczęliśmy dawać naszym dzieciom w wieku szkolnym miesięczne kieszonkowe w wysokości odpowiadającej 1,50 euro. Za niewielką kwotę mogą sobie kupić na przykład dodatkową sukienkę, buty, kredki, łopatki do prac ogrodowych, o których jeszcze sobie opowiemy, nową linijkę do szkoły lub inne drobiazgi. Kieszonkowe służy przede wszystkim do wczesnego nauczenia dzieci zdrowego zarządzania pieniędzmi oraz do zachęcania ich do doceniania rzeczy, które posiadają, i do brania odpowiedzialności za swoją własność.

W wielu kościołach zwyczajem jest oddawanie dziesięciny z dochodów Bogu. Bóg obdarzył to szczególnym błogosławieństwem i obiecuje, że dzięki temu nie poniesiemy żadnej straty:
„Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był pokarm w moim domu; i wypróbujcie mnie w tym – mówi Pan Zastępów – czy wam nie otworzę okien niebios i nie zaleję was błogosławieństwem, tak że nie będzie go gdzie pomieścić.” (Malachiasza 3:10). Aby nasze dzieci nie myślały tylko o sobie, ale były gotowe oddać część tego, co otrzymują, zaczęliśmy uczyć je zasady dawania dziesięciny.

Jedno z naszych dzieci przyszło do nas z pytaniem, czy powinno pociąć banknot (o wartości 2 000 TSH = mniej niż 1 euro), aby oddać jego małą część jako dziesięcinę. Oczywiście chętnie wymieniliśmy banknot na monety.

Inne dziecko chciało wspomóc projekt kościelny i zapytało nas, czy moglibyśmy odkupić od niego małą, dziko rosnącą sadzonkę mango, którą znalazło. Zgodziliśmy się, po czym dziecko pobiegło prosto do pastora i wręczyło mu pieniądze. Jedno z dzieci zapytało, czy mogłoby oddać część swojego kieszonkowego młodszym – co oczywiście z radością potwierdziliśmy. W pierwszym miesiącu po otrzymaniu kieszonkowego, jedno z dzieci chciało kupić naszą lornetkę. Ponieważ nie zamierzaliśmy jej sprzedawać, podałem cenę tak wygórowaną, że zakup byłby niemożliwy. Zażądałem stu tysięcy szylingów tanzańskich (100 000 TSH = ok. 40 euro). Amalo* natychmiast powiedział mi, że już ma na to pieniądze. Oczywiście byłem bardzo zdziwiony jego odpowiedzią, dopóki ponownie nie zapewnił mnie, że posiada sto i tysiąc szylingów (tj. 1 100 TSH).

Dieta wegetariańska

Nasze dzieci są karmione wegetariańsko ze względów zdrowotnych. Kiedy dowiedziały się, że są ludzie, którzy uważają, że trzeba jeść mięso, powiedziały: „Jak można jeść zwierzęta, to straszne, tak bardzo kochamy zwierzęta”. Wówczas miały kilka bardzo kreatywnych pomysłów:

1. Po prostu upuścimy mięso na ziemię, wtedy nie będzie można go już zjeść.
2. Pójdziemy do toalety i z powrotem je wyplujemy.
3. Założymy spodnie z największymi kieszeniami, włożymy je
4. do kieszeni i potem damy kotom.
5. Posypiemy je tak dużą ilością soli, że stanie się niejadalne.
6. Ponadto musimy koniecznie modlić się, aby inne dzieci w naszej szkole nie jadły mięsa.

Praca w ogrodzie

Nasze dzieci szkolne często pomagały w ogrodzie. Pokochły swoje małe zadania i poprosiły nas o własny kawałek ziemi. Pewnego niedzielnego dnia zaczęliśmy razem z dziećmi kopać kawałek ogrodu tuż przed ich domem, postawiliśmy ogrodzenie przeciwko żarłocznym gęsiom i kurczakom, a każdemu dziecku przydzieliliśmy kawałek o powierzchni około czterech metrów kwadratowych. Następnie otrzymały nasiona i rośliny: słoneczniki, pomidory, fasole, banany, szybko rosnące drzewka papai, kukurydzę itp. Ich zadaniem było samodzielne dbanie o swój ogród, regularne podlewanie rano i wieczorem oraz pilnowanie, aby nie pojawiły się szkodniki. W walce ze szkodnikami pomagamy im, traktując rośliny odrobiną rozcieńczonego oleju neem (całkowicie naturalnego pestycydy).

Po kilku tygodniach i pilnym podlewaniu widać już pierwsze sukcesy. Słoneczniki kwitną, a pierwsze pomidory powoli dojrzewają.

Dzieci mogą same zdecydować, czy oddać swoje plony do kuchni, czy zjeść je samodzielnie. Dwoje szczególnie przedsiębiorczych dzieci poprosiło nas już o większy kawałek ogrodu, aby mogły posadzić więcej drzewek papai. Chcą w ten sposób dorobić do kieszonkowego i sprzedawać swoje papaje do kuchni. Inne dziecko zdecydowało się oddać plony ubogim rodzinom w wiosce.

Lekcje gry na pianinie, flecie i szycia

Od niedawna posiadamy keyboard Yamaha. Jedna z naszych opiekunek jest nauczycielką gry na pianinie, dzięki czemu dajemy niektórym dzieciom możliwość regularnego pobierania lekcji. Początki nie są łatwe, ale robią zauważalne postępy.

Dwóch naszych chłopców chciało mieć własne flety proste, aby móc regularnie ćwiczyć. Z przyjemnością „sprzedaliśmy” im instrumenty za niewielką część ich kieszonkowego.

Nasze starsze dziewczynki niedawno rozpoczęły naukę szycia. Krawcowa z wioski zgodziła się je uczyć. W ten sposób powstały już pierwsze ubranka dla lalek i spódnice. Bardzo cieszą się z szycia. Następnie nauczymy ich, jak obsługiwać mechaniczną maszynę do szycia.

Wizyty u chorych

W każdą sobotę po południu odwiedzamy potrzebujące rodziny w okolicy. Ostatniej soboty (popołudnia szabatu) spotkaliśmy się z sąsiadem jednej z naszych opiekunek. Kilka tygodni temu stracił przytomność i wpadł prawą nogą w otwarty ogień paleniska. Jego podudzie miało dużą ranę po oparzeniu. Kilka dni przed naszą wizytą został wypisany ze szpitala, ponieważ lekarze stwierdzili, że nie można już nic dla niego zrobić. Noga wyglądała przerażająco. Rana była otwarta aż do kości i zagnojona. Nasze dzieci były bardzo poruszone tym widokiem. Zaopatrzyliśmy nogę antybakteryjnym kremem i założyliśmy sterylny opatrunek. Nasze dzieci modlą się za chorego i towarzyszą nam codziennie, aby sprawdzić, jak się czuje pacjent. Nawet po krótkim czasie możemy już zauważyć postępy. Mamy nadzieję i wciąż modlimy się o to, aby rana dobrze się zagoiła.

Tydzień wcześniej odwiedziliśmy razem z dziećmi rodzinę jednego z ich szkolnych przyjaciół. Ojciec urodził się bez nóg, a młodsza siostra chłopca również jest poważnie niepełnosprawna. Matka ma pełne ręce roboty, aby zatroszczyć się o swoich bliskich. Dziecko może bezpłatnie uczęszczać do naszej szkoły podstawowej ze względu na trudne warunki rodzinne.

Dzięki wizytom w potrzebujących rodzinach dzieci uczą się praktycznego zastosowania chrześcijańskiej miłości bliźniego. Chociaż są sierotami, ich sytuacja jest znacznie lepsza w porównaniu do wielu rodzin w wiosce.

Dlaczego Jezus zmarł

Nasze dzieci, jak już wspomniano, są wychowywane zgodnie z chrześcijańskimi zasadami miłości bliźniego i troski o innych ludzi. Obejmuje to również regularne poranne i wieczorne nabożeństwa. Szczególnie śpiewanie pieśni sprawia im wiele radości. Nauczyły się już na pamięć ponad 30 pieśni z więcej niż jedną zwrotką. Zazwyczaj po nabożeństwie powtarzamy najważniejszą część danego tematu, zadając im kilka pytań. Na pytanie, dlaczego Chrystus za nas umarł, padła zaskakująca odpowiedź: „Aby ludzie mogli znowu komunikować się ze swoimi żonami”. Z pewnością doszło do drobnego nieporozumienia.

Dzień i noc

Aby pogłębić swoją znajomość języka niemieckiego, często pokazujemy dzieciom wybrane, łatwe do zrozumienia filmy z YouTube dotyczące przyrody i nauki. Niedawno oglądaliśmy „Sendung mit der Maus” o naszym Układzie Słonecznym. Miały się dowiedzieć, że dzień i noc istnieją dlatego, ponieważ Ziemia obraca się wokół własnej osi. Na moje końcowe pytanie, dlaczego istnieją dzień i noc, padła pouczająca odpowiedź: „Abyśmy mogli spać w nocy i pracować w dzień.”

Działania budowlane

Nasza piwnica na farmie jest prawie gotowa.

Zakończono rozbiórkę ścian, pola słonecznego i pozostałej części dachu naszej szkoły i parafii, które zostały zniszczone przez pożar w lutym. Wkrótce rozpoczynamy odbudowę ścian.

Położono fundamenty nowej stołówki wraz z rurami kanalizacyjnymi i odpowiednimi osadnikami. Następnie zostanie wylana płyta podłogowa. Później kontynuowane będą prace związane ze stanem surowym. Najtrudniejsza będzie konstrukcja dachu.

Obecnie otrzymujemy aktywne wsparcie od niemieckich specjalistów w zakresie budowy systemu gaśniczego.

Inne

W nadchodzących tygodniach nasza kierowniczka domu, Jackline John, leci do Europy, aby otrzymać nową, bezpłatną protezę nogi – o czym pisaliśmy już w poprzednim biuletynie. Uzyskanie dla niej wizy nie było łatwe. Nasza niemiecka ambasador łaskawie nas wsparła.

Chcielibyśmy ponownie podziękować za Waszą ciągłą pomoc. Szczególne podziękowania kierujemy do tych, którzy przekazali darowizny na odbudowę wspólnoty/szkoły.

Bez Was nie jest możliwe zapewnienie naszym dzieciom nadziei na przyszłość.

Serdeczne podziękowania!

Z serdecznymi pozdrowieniami i życzeniami błogosławieństwa

Z poważaniem / Serdecznie

Thomas Küsel

Zastępca przewodniczącego
Dunia ya Heri

Z poważaniem / Serdecznie

Judith Klier

Przewodnicząca
Dunia ya Heri

Darowizny

Aby pomóc jak największej liczbie dzieci, polegamy na darowiznach. Dziękujemy za Waszą pomoc.